Tam 1 yıl yine akşam saatlerinde oldu blogger tanışmam..
Çok sevdiğim bir dostumun aracılığıyla.. O dönem ki sevgilime ayrılık mesajı olarak yazdığım satırları okumuştu ve çok beğenmişti, her ne kadar ayrılık mesajım olsada sadece bitti yazıp yollamıştım ona.. bu satırlar gizli kalmıştı ve paylaşmak isteği duymuştum, arkadaşım blog yazsana dedi sende ve bende başladım işte.. 1 yıldır az çok birşeyler paylaşıyorum buraya, kendi hislerim düşüncelerim belli konular hakkında görüşlerim.. son dönemlerde hikaye tarzı yazılarımda oldu..
Günden güne aşama kaydettim ve bu günlere geldik.. yaşlandık beaa!
İlk Postumu tekrar yayınlamak istiyorum size..
Okumayanlarınız vardır.. umarım beğenirsiniz..
- Ve ayrılık.. -
Hani olurya özlersin içten içe susarsın, söylemezsin..
Hani aslında yanar için alev alev haykırmak istersin aşkını..
Hani hep birlikteymişiz, bu aşk hiç yenik düşmemiş diye kandırırsın kendini..
Hani gücüm var dersin herseye, dayanırım buda geçer diye umut edersin..
Hani dersin ya pişman olursun ileride,
Hani unutamazsın kıyma bize diye..
Hani göremezsin gerçeği, bize kıyan yine ben olurum..
Hani Sen Düzelmiştin ?
Hani Büyüyecektin ?
Hani Biraz Olsun Benide Düşünecektin ?
Alıştım artık galiba hissizleştim bi nebze..
Acıtmıyor olanlar eskisi kadar canımı,
Artık gözyaşlarımda akmıyor eskisi gibi içli içli..
Zaten ne Özlem ne Aşk ne İnanç nede Umut kaldı bende..
Bİr kıvılcım vardı içimde.
Oda söndü.. BiTTi..
